از راست: مستوره و هایده افشار در پاریس. نوشته روی عکس: «به الجای عزیزم، مستوره». پشت عکس: «الجای جانم، قربانت شوم؛ کاغذهای تو مرتباً به ما می رسد و من هم مرتباً به تو کاغذ می نویسم، یا به توسط توران می فرستم یا مستقیماً با پست. معلوم می شود هیچ کدام به تو نمی رسد. من و آئیده [هایده] در این خصوص تقصیر نداریم و یک دقیقه نیز ترا فراموش نکرده ایم. قربان تو. خودم [ناخوانا] عزیزم ترا و شاهزاده جانم را از دور می بوسم. مستوره تو. الجای عزیزم. عکس های خود را که من می فرستم هم برای تو است هم برای [بچه؟]. مثل کاغذهایم در تعجب هستم چرا گله می کنی. ترا خیلی خیلی دوست دارم. از آن هم تعجب دارم، چرا تصور...
Copyright © 2012-14 President and Fellows of Harvard College. All rights reserved.